Фарміраванне арфаграфічнай пільнасц вучняў на ўроках беларускай мовы ў сярэдняй школе
| курсовые работы, Белорусский язык и литература Объем работы: 39 стр. Год сдачи: 2012 Стоимость: 18 бел рублей (581 рф рублей, 9 долларов) Просмотров: 4747 | Не подходит работа? |
Оглавление
Введение
Заключение
Заказать работу
Змест
Уводзіны…………………………………………………………………..3
Глава 1. Навучанне арфаграфіі – важны напрамак у методыцы выкладання роднай мовы
1.1 Праблемы навучання арфаграфіі і шляхі іх вырашэння……….5
1.2 Прынцыпы методыкі навучання арфаграфіі…………………….7
1.3 Прычыны арфаграфічных памылак і шляхі іх папярэджання…13
Глава 2.Метады і прыёмы фарміравання арфаграфічнай пільнасці вучняў на ўроках беларускай мовы ў сярэдняй школе
2.1 Агульнадыдактычныя і прыватнаметадычныя метады і прыёмы навучання арфаграфіі…………………………………………………...19
2.2 Фарміраванне арфаграфічнай пільнасці праз выкарыстанне практыкаванняў розных відаў…………………………….....................24
2.3.Выкарыстанне творчых заданняў у працэсе фарміравання арфаграфічнай пільнасці………………………………………………..27
Заключэнне………………………………………………………………..29
Спіс выкарыстанай літаратуры…………………………………………..30
Дадатак……………………………………………………………………32
Уводзіны…………………………………………………………………..3
Глава 1. Навучанне арфаграфіі – важны напрамак у методыцы выкладання роднай мовы
1.1 Праблемы навучання арфаграфіі і шляхі іх вырашэння……….5
1.2 Прынцыпы методыкі навучання арфаграфіі…………………….7
1.3 Прычыны арфаграфічных памылак і шляхі іх папярэджання…13
Глава 2.Метады і прыёмы фарміравання арфаграфічнай пільнасці вучняў на ўроках беларускай мовы ў сярэдняй школе
2.1 Агульнадыдактычныя і прыватнаметадычныя метады і прыёмы навучання арфаграфіі…………………………………………………...19
2.2 Фарміраванне арфаграфічнай пільнасці праз выкарыстанне практыкаванняў розных відаў…………………………….....................24
2.3.Выкарыстанне творчых заданняў у працэсе фарміравання арфаграфічнай пільнасці………………………………………………..27
Заключэнне………………………………………………………………..29
Спіс выкарыстанай літаратуры…………………………………………..30
Дадатак……………………………………………………………………32
Уводзіны
Змены ў беларускім правапісе — пакуль складаны для школьнікаў працэс асэнсавання рэчаіснасці. Калі, напрыклад, пяцікласнікі ўспрымаюць іх нармальна, то для старэйшых класаў гэта цяжка, таму што на працягу дзевяці гадоў яны вучаць адно, а тут раптам за год ці два трэба прыстасавацца да крыху іншага маўлення і правапісу.
Працэс фарміравання арфаграфічных навыкаў патрабуе вялікіх намаганняў як з боку настаўніка, так і з боку вучняў. Як паказвае практыка, павышэнне арфаграфічнай пісьменнасці школьнікаў было і застаецца адной з галоўных праблем методыкі мовы. Поспех навучання арфаграфіі залежыць ад многіх фактараў. У першую чаргу – ад таго, калі і на аснове чаго распачаць навучанне арфаграфіі. Паўстае пытанне, як дабіцца, каб школьнікі свядома авалодалі правіламі. А для кожнага настаўніка ўзнікае праблема, з дапамогай якіх сродкаў забяспечыць паступальны рух у выпрацоўцы трывалых арфаграфічных навыкаў.
Роля і месца беларускай мовы ў жыцці грамадства дазваляюць гаварыць пра неабходнасць захавання адзінства арфаграфічных нормаў, чым у значнай ступені забяспечваецца стабільнасць у сферы моўнай камунікацыі. Таму зразумела, што навучанне пісьмовай форме мовы (а значыць і пісьму як віду маўленчай дзейнасці), не можа ажыццяўляца ў адрыве ад арфаграфічнага аспекта. Паміж веданнем моўных сродкаў (фанетычных, графічных і арфаграфічных, лексічных і граматычных) і авалоданнем рознымі відамі маўленчай дзейнасці (успрыманне на слых, чытанне, пісьмо, гаварэнне), акрамя адносін сродку і мэты навучання, існуюць яшчэ адносіны часткі і цэлага. На думку вучоных, “фанетычныя і графічныя навыкі, арфаграфічныя, лексічныя і граматычныя ўменні і навыкі ўключаюцца непасрэдна ў комплексныя маўленчыя ўменні як іх неад’емныя інтэгральныя кампаненты” [2, с. 135]
Змены ў беларускім правапісе — пакуль складаны для школьнікаў працэс асэнсавання рэчаіснасці. Калі, напрыклад, пяцікласнікі ўспрымаюць іх нармальна, то для старэйшых класаў гэта цяжка, таму што на працягу дзевяці гадоў яны вучаць адно, а тут раптам за год ці два трэба прыстасавацца да крыху іншага маўлення і правапісу.
Працэс фарміравання арфаграфічных навыкаў патрабуе вялікіх намаганняў як з боку настаўніка, так і з боку вучняў. Як паказвае практыка, павышэнне арфаграфічнай пісьменнасці школьнікаў было і застаецца адной з галоўных праблем методыкі мовы. Поспех навучання арфаграфіі залежыць ад многіх фактараў. У першую чаргу – ад таго, калі і на аснове чаго распачаць навучанне арфаграфіі. Паўстае пытанне, як дабіцца, каб школьнікі свядома авалодалі правіламі. А для кожнага настаўніка ўзнікае праблема, з дапамогай якіх сродкаў забяспечыць паступальны рух у выпрацоўцы трывалых арфаграфічных навыкаў.
Роля і месца беларускай мовы ў жыцці грамадства дазваляюць гаварыць пра неабходнасць захавання адзінства арфаграфічных нормаў, чым у значнай ступені забяспечваецца стабільнасць у сферы моўнай камунікацыі. Таму зразумела, што навучанне пісьмовай форме мовы (а значыць і пісьму як віду маўленчай дзейнасці), не можа ажыццяўляца ў адрыве ад арфаграфічнага аспекта. Паміж веданнем моўных сродкаў (фанетычных, графічных і арфаграфічных, лексічных і граматычных) і авалоданнем рознымі відамі маўленчай дзейнасці (успрыманне на слых, чытанне, пісьмо, гаварэнне), акрамя адносін сродку і мэты навучання, існуюць яшчэ адносіны часткі і цэлага. На думку вучоных, “фанетычныя і графічныя навыкі, арфаграфічныя, лексічныя і граматычныя ўменні і навыкі ўключаюцца непасрэдна ў комплексныя маўленчыя ўменні як іх неад’емныя інтэгральныя кампаненты” [2, с. 135]
Заключэнне
Вывучэнне правіл арфаграфіі – вельмі складаная праца. І настаўніку трэба так арганізаваць вучэбную дзейнасць на ўроку беларускай мовы, каб гэты працэс быў больш хуткім і лёгказасваяльным. Але разам з тым, неабходна памятаць і аб тым, што арганізацыя вучэбнай дзейнасці на ўроку беларускай мовы (асабліва ў школах з рускай мовай навучання) павінна спрыяць не толькі выпрацоўцы арфаграфічных навыкаў, але і актывізацыі пазнавальнай дзейнасці вучняў, станоўчай матывацыі вывучэння беларускай мовы, павышэнню цікавасці да прадмета.
Арфаграфічная пісьменнасць - адна з частак агульнай моўнай культуры чалавека.Сучасныя педагагічныя даследаванні, вынікі штогадовага дяржаўнага тэсціравання сведчать аб тэндэнцыі зніжэння пісьменнасці выпускнікоў школ.Таму выпрацоўка ў вучняў арфаграфічнай пільнасці, умення распазнавать моўную з’яву, прымяняць на практыцы тэарытычныя веды з’яўляецца адной з найважнейшых задач факультатыўных заняткаў у 9, 11-ых класах.
Працэс фарміравання арфаграфічных навыкаў патрабуе вялікіх намаганняў і з боку настаўніка, і з боку вучняў. Але часцей за ўсё засваенне правіла залежыть толькі ад памяці вучня. Асаблівасці ж памяці чалавека такая, што многае з вывучанага забываецца, і ў першую чаргу забываецца інфармацыя, не звязаная з практыкай.
Перад настаўнікам роднай мовы паўстае пытанне: як пры такіх супярэчнасцях, пры невялікай колькасці гадзін зрабіць вучняў пісьменнымі?
Вядучую тэндэнцыю ў методыцы навучання беларускай арфаграфіі складае тэарэтычны кірунак, які распрацоўвае ідэю напісання правапісу свядомым шляхам: на аснове ведаў правіл. Любое ж правіла - умоўная формула, выканане якой забяспечвае беспамылковае пісьмо.
Вывучэнне правіл арфаграфіі – вельмі складаная праца. І настаўніку трэба так арганізаваць вучэбную дзейнасць на ўроку беларускай мовы, каб гэты працэс быў больш хуткім і лёгказасваяльным. Але разам з тым, неабходна памятаць і аб тым, што арганізацыя вучэбнай дзейнасці на ўроку беларускай мовы (асабліва ў школах з рускай мовай навучання) павінна спрыяць не толькі выпрацоўцы арфаграфічных навыкаў, але і актывізацыі пазнавальнай дзейнасці вучняў, станоўчай матывацыі вывучэння беларускай мовы, павышэнню цікавасці да прадмета.
Арфаграфічная пісьменнасць - адна з частак агульнай моўнай культуры чалавека.Сучасныя педагагічныя даследаванні, вынікі штогадовага дяржаўнага тэсціравання сведчать аб тэндэнцыі зніжэння пісьменнасці выпускнікоў школ.Таму выпрацоўка ў вучняў арфаграфічнай пільнасці, умення распазнавать моўную з’яву, прымяняць на практыцы тэарытычныя веды з’яўляецца адной з найважнейшых задач факультатыўных заняткаў у 9, 11-ых класах.
Працэс фарміравання арфаграфічных навыкаў патрабуе вялікіх намаганняў і з боку настаўніка, і з боку вучняў. Але часцей за ўсё засваенне правіла залежыть толькі ад памяці вучня. Асаблівасці ж памяці чалавека такая, што многае з вывучанага забываецца, і ў першую чаргу забываецца інфармацыя, не звязаная з практыкай.
Перад настаўнікам роднай мовы паўстае пытанне: як пры такіх супярэчнасцях, пры невялікай колькасці гадзін зрабіць вучняў пісьменнымі?
Вядучую тэндэнцыю ў методыцы навучання беларускай арфаграфіі складае тэарэтычны кірунак, які распрацоўвае ідэю напісання правапісу свядомым шляхам: на аснове ведаў правіл. Любое ж правіла - умоўная формула, выканане якой забяспечвае беспамылковае пісьмо.
После офорления заказа Вам будут доступны содержание, введение, список литературы*
*- если автор дал согласие и выложил это описание.