Жанрава-кампазiцыйныя асаблiвасцi у паэмах Я.коласа "Новая зямля" i Г.Лагфэла "Спеу аб гаяваце"

У кожнага чалавека ёсць Радзіма, і кожны любіць яе. Любіць месца, дзе нарадзіўся і жыве. Любіць родную прыроду, свой народ. Любіць сваю родную мову і песні свайго народа, казкі, танцы, кнігі ... Без бацькаўшчыны і без свайго народа чалавек не можа жыць.
Як прыемна кожны дзень адкрываць для сябе таленавітасць нашага народа, бачыць прыгажосць роднага куточка, слухаць пявучую беларускую мову і адчуваць ў душы вялікі гонар за сваю Радзіму.
Значнасць твораў Гэнры Лангфела і Якуба Коласа заключалася ў тым,што пошук нацыянальнага характару быў звязаны не забагульненым сацыяльным тыпам, а з яркай чалавечай індывідуальнасцю.
Вышейадзначаных мастакоў аб’ядноувала адно – роздум пра Радзіму, яе сучаснае, мінулае і тое што чакая яе далей. . Гэта мастакі, якія ўнеслі ўклад не толькі ў літаратуру роднай краіны, але і ў сусветную...

Такім чынам, былі зроблены наступныя высновы:
Па багацці жыццёвага зместу «Новая зямля» не мае сабе роўных у беларускай літаратуры. Гэты твор аб лесе сялянства, аб яго імкненні да шчасця і свабоды. У паэме шматбакова паказана жыццё народа, яго цяжкая праца, асаблівасці характеру, побыту, мовы. Своеасабліва паказана і прырода роднага краю. Яскравае выяўленне мар працоўных робіць гэты твор непаўторным. Галоўнае ж у паэме – пошукі зямлі і волі. Гэта тэма вызначае асноўны змест «Новай зямлі». Да свабоднай працы на ўласнай зямлі імкнуцца ўсе коласаўскія героі.
Шматгранная літаратурна-мастацкая спадчына Якуба Коласа – гэта неад'емная частка духоўнага набытку беларусаў, невычэрпная крыніца мудрасці, хараства і прыгажосці. Тут скандэнсаваны неацэнны маральны вопыт, які назапашваўся працоўным людам на розных этапах сваёй гісторыі – у гады паднявольнага існавання і ў гады барацьбы за свабоду і нацыянальную незалежнасць...