Контрольная работа по истории
| контрольные работы, История Объем работы: 13 стр. Год сдачи: 2012 Стоимость: 9 бел рублей (290 рф рублей, 4.5 долларов) Просмотров: 449 | Не подходит работа? |
Оглавление
Содержание
Литература
Заказать работу
Палітычнае становішча Рэчы Паспалітай у 18 ст.
1. Палітычны крызіс Рэчы паспалітай. Спробы правядзення рэформ і ўмацавання дзяржаўна-палітычнага ладу ў сярэдзіне 18 ст. ……………….. 3
2. І і ІІ падзелы Рэчы Паспалітай. Сробы рэформаў і захавання дзяржаўнага суверэнітэту. Канстытуцыя 3 мая 1791 г. ……………………… 6
3. Паўстанне пад кіраўніцтвам Т. Касцюшкі. ІІІ падзел Рэчы Паспалітай і далучэнне беларускіх зямель да Расійская імперыі ………….. 11
4. Дайце вызначэнне паняццяў: права “ліберум вета”, інтэрвенцыя, суверенітэт, касіянеры…………… 13
Спіс выкараставаных крыніц ………………………………………….. 14
1. Палітычны крызіс Рэчы паспалітай. Спробы правядзення рэформ і ўмацавання дзяржаўна-палітычнага ладу ў сярэдзіне 18 ст. ……………….. 3
2. І і ІІ падзелы Рэчы Паспалітай. Сробы рэформаў і захавання дзяржаўнага суверэнітэту. Канстытуцыя 3 мая 1791 г. ……………………… 6
3. Паўстанне пад кіраўніцтвам Т. Касцюшкі. ІІІ падзел Рэчы Паспалітай і далучэнне беларускіх зямель да Расійская імперыі ………….. 11
4. Дайце вызначэнне паняццяў: права “ліберум вета”, інтэрвенцыя, суверенітэт, касіянеры…………… 13
Спіс выкараставаных крыніц ………………………………………….. 14
1. Палітычны крызіс Рэчы паспалітай. Спробы правядзення рэформ і ўмацавання дзяржаўна-палітычнага ладу ў сярэдзіне 18 ст.
Другая палова 18 ст. характэрызуецца значнымі зменамі як у эканамічным, так і ў палітычным жыцці Беларусі. Рэч Паспалітая, у склад якой у гэты перыяд уваходзілі беларускія землі, пачала паступова выходзіць з эканамічнага заняпаду, выкліканага паласой войнаў, паўстанняў, эпідэмій, якое цягнулася больш за стагоддзе [2, с. 554].
У Рэчы Паспалітай адсутнічала спадчынная каралеўская ўлада. Пасля смерці ў 1572 г. апошняга Ягайлавіча Жыгімонта ІІІ Аўгуста, які не пакінуў нашчадкаў, усталявалася традыцыя абрання кожнага наступнага манарха на агульнадзяржаўных сеймах прадстаўнікамі шляхты. Гэта вяло да пастаяннай барацьбы сярод магнацкіх груповак за ўладу падчас міжкаралеўя. Для ўзмацнення сваіх пазіцый яны звярталіся па дапамогу (ваенную і фінансавую) да суседніх краін. У выніку гэтага да сярэдзіны 18 ст. уплыў суседніх дзяржаў на абранне караля стаў ужо вызначальным [1, с. 115].
За дзесяцігоддзі, што прайшлі пасля стварэння Рэчы Паспалітай, шляхта ўвесь час атрымлівала пацверджанні сваёй вядучай ролі ў Вялікім княстве. У 1673 г. было вырашана кожны трэці сейм праводзіць у Гродне, а яго маршалка выбіраць з мясцовых дэпутатаў. У 1696 г. шляхту Вялікага княства канчаткова зробяць роўнай ў правах з польскай у дачыненні да кантролю над дзейнасцю вышэйшых службовых асобаў. Беларуская шляхта таксама атрымала права не падпарадкоўвацца каралю ў выпадку яго адмовы ад выканання шляхецкіх прывілеяў.
У той жа час стала выяўляцца рэзкая канфрантацыя паміж рознымі магнацкімі-шляхецкімі групоўкамі. У 70-яе гг. 17 ст. разгарнулася барацьба паміж Радзівіламі, з аднаго боку, і Сапегамі і Пацами - з другога. Аднак неўзабаве Пацы, стаўшы ў апазіцыю каралю Рэчы Паспалітай Яну Сабессскаму, пачалі канфліктаваць з Сапегамі і Агіньскімі. Затым, калі Сапегі ўмацавалі свае палітычныя пазіцыі, супраць іх паўстала шырокая кааліцыя на чале з Агінскімі і Вішнявецкімі. Гэтыя...
Другая палова 18 ст. характэрызуецца значнымі зменамі як у эканамічным, так і ў палітычным жыцці Беларусі. Рэч Паспалітая, у склад якой у гэты перыяд уваходзілі беларускія землі, пачала паступова выходзіць з эканамічнага заняпаду, выкліканага паласой войнаў, паўстанняў, эпідэмій, якое цягнулася больш за стагоддзе [2, с. 554].
У Рэчы Паспалітай адсутнічала спадчынная каралеўская ўлада. Пасля смерці ў 1572 г. апошняга Ягайлавіча Жыгімонта ІІІ Аўгуста, які не пакінуў нашчадкаў, усталявалася традыцыя абрання кожнага наступнага манарха на агульнадзяржаўных сеймах прадстаўнікамі шляхты. Гэта вяло да пастаяннай барацьбы сярод магнацкіх груповак за ўладу падчас міжкаралеўя. Для ўзмацнення сваіх пазіцый яны звярталіся па дапамогу (ваенную і фінансавую) да суседніх краін. У выніку гэтага да сярэдзіны 18 ст. уплыў суседніх дзяржаў на абранне караля стаў ужо вызначальным [1, с. 115].
За дзесяцігоддзі, што прайшлі пасля стварэння Рэчы Паспалітай, шляхта ўвесь час атрымлівала пацверджанні сваёй вядучай ролі ў Вялікім княстве. У 1673 г. было вырашана кожны трэці сейм праводзіць у Гродне, а яго маршалка выбіраць з мясцовых дэпутатаў. У 1696 г. шляхту Вялікага княства канчаткова зробяць роўнай ў правах з польскай у дачыненні да кантролю над дзейнасцю вышэйшых службовых асобаў. Беларуская шляхта таксама атрымала права не падпарадкоўвацца каралю ў выпадку яго адмовы ад выканання шляхецкіх прывілеяў.
У той жа час стала выяўляцца рэзкая канфрантацыя паміж рознымі магнацкімі-шляхецкімі групоўкамі. У 70-яе гг. 17 ст. разгарнулася барацьба паміж Радзівіламі, з аднаго боку, і Сапегамі і Пацами - з другога. Аднак неўзабаве Пацы, стаўшы ў апазіцыю каралю Рэчы Паспалітай Яну Сабессскаму, пачалі канфліктаваць з Сапегамі і Агіньскімі. Затым, калі Сапегі ўмацавалі свае палітычныя пазіцыі, супраць іх паўстала шырокая кааліцыя на чале з Агінскімі і Вішнявецкімі. Гэтыя...
Спіс выкарытсаваных крыніц
1. Бохан Ю. М. Гісторыя Беларусі: У 6 т. Т. 3. Беларусь у часы Рэчы Паспалітай (17-18 стст.) / Ю. М. Бохан і інш.- Мн.: Экаперспектыва, 2007. – 344 с.
2. Гісторыя Беларусі6 У 2 ч. Ч. 1. Са старажытных часоў да канца 18 ст.: Курс лекцый / І. П. КРэнь і інш. – Мн.: РІВШ БДУ, 2000. – 656 с.
3. Гісторыя Беларусі ў кантэксце сусветных цывілізацый / Пад рэд. В. І. Галубовіча і Ю. М. Бохана. – Мн.: Экаперспектыва, 2005. – 589 с.
4. Гісторыя Беларусі ў кантэксце сусветных цывілізацый: вучэб. дапаможнік / В.І. Галубовіч і інш. – Мн.: Сучасная школа, 2007. – 472 с.
5. Нарысы гісторыі Беларусі: У 2 ч. Ч. 1 / М. П. Касцюк[і інш. — Мн.: Беларусь, 1994. — 527 с.
6. Чигринов, П. Г. История Беларуси / П. Г. Чигринов. – Мн.: Полымя, 2002. – 432 с.
1. Бохан Ю. М. Гісторыя Беларусі: У 6 т. Т. 3. Беларусь у часы Рэчы Паспалітай (17-18 стст.) / Ю. М. Бохан і інш.- Мн.: Экаперспектыва, 2007. – 344 с.
2. Гісторыя Беларусі6 У 2 ч. Ч. 1. Са старажытных часоў да канца 18 ст.: Курс лекцый / І. П. КРэнь і інш. – Мн.: РІВШ БДУ, 2000. – 656 с.
3. Гісторыя Беларусі ў кантэксце сусветных цывілізацый / Пад рэд. В. І. Галубовіча і Ю. М. Бохана. – Мн.: Экаперспектыва, 2005. – 589 с.
4. Гісторыя Беларусі ў кантэксце сусветных цывілізацый: вучэб. дапаможнік / В.І. Галубовіч і інш. – Мн.: Сучасная школа, 2007. – 472 с.
5. Нарысы гісторыі Беларусі: У 2 ч. Ч. 1 / М. П. Касцюк[і інш. — Мн.: Беларусь, 1994. — 527 с.
6. Чигринов, П. Г. История Беларуси / П. Г. Чигринов. – Мн.: Полымя, 2002. – 432 с.
После офорления заказа Вам будут доступны содержание, введение, список литературы*
*- если автор дал согласие и выложил это описание.