ТЭМА: Вобразна-кампазiцыйная сiстэмапаэмГ.Лангфэла «СпеупраГаявату» iЯ.Коласа «Новаязямля».

УВОДЗІНЫ

У кожнага чалавека ёсць Радзіма, і кожны любіць яе. Любіць месца, дзе нарадзіўся і жыве. Любіць родную прыроду, свой народ. Любіць сваю родную мову і песні свайго народа, казкі, танцы, кнігі ... Без бацькаўшчыны і без свайго народа чалавек не можа жыць.
Як прыемна кожны дзень адкрываць для сябе таленавітасць нашага народа, бачыць прыгажосць роднага куточка, слухаць пявучую беларускую мову і адчуваць ў душы вялікі гонар за сваю Радзіму. Але гэтыя пачуццi знаёмыя не толькi беларусам. Амаль што кожны чалавек, якi ўсведамляе сваю нацыянальную прыналежнасць, бачыць сябе часткай свайго сацыякультурнага асяроддзя, адчувае нешта падобнае. Таму гэткi вось патрыятызм знайшоў сваё адлюстраванне ў тым лiку i ў мастацтве. Яскравымi прадстаўнiками лiтаратурнага напрамку ў гэтым сэнсе з'яўляюцца сапраўдны пясняр беларускай культуры Якуб Колас i амерыканскi паэт эпохi рамантызму Генры Лангфэла. Абодва аўтары прысвяцiлi свае творы нацыянальным культурам: Колас – беларускай, Лангфэла – iндзейскай. Прыкметна, што апошнi мае датыкненне да яе вельмi апасрадавана. Генры Лангфэла па паходжанню белы амерыканец. Але, на маю думку, яны, як творцы, аб'яднаны адной мэтай – стварыць сапраўдны нацыянальны эпас. Менавiта гэты факт робiць даследванне сучасным i актуальным. Якiм чынам гэта робiцца? Якiя лiтаратурныя i гiстарычныя сродкi выкарыстоўваюцца? I увогуле, што дае народу прысутнасць у яго мастацтве твораў, якiя магчыма аднесцi да азначэння “нацыянальны эпас”? Паспрабуем знайсцi абаснаваныя адказы на гэтыя пытаннi.
Значнасць твораў Генры Лангфэла і Якуба Коласа заключалася ў тым,што пошук нацыянальнага характару быў звязаны не з абагульненым сацыяльным тыпам, а з яркай чалавечай індывідуальнасцю.
Вышейадзначаных мастакоў аб’ядноувала адно – роздум пра Радзіму, яе сучаснае, мінулае і тое што чакае яе далей. Гэта мастакі, якія ўнеслі ўклад не толькі ў літаратуру роднай краіны, але і ў сусветную.
Яны шукалі магчымасць перадаць ў сваіх творах свае думкі і пачуцці, і шмат...

ЗАКЛЮЧЭННЕ


Такім чынам, былі зроблены наступныя высновы:
Па багацці жыццёвага зместу “Новая зямля” не мае сабе роўных у беларускай літаратуры. Гэта – панарамны малюнак жыцця працоўнага беларускага сялянства напярэдадні першай рускай рэвалюцыі, сапраўдная энцыклапедыя яго паўсядзённага побыту, летапіс імкненняў і мар, трывог і надзей. Тут і на дзіва глыбокае адлюстраванне духоўнага свету простых людзей, і непаўторныя малюнкі роднай прыроды, і спроба філасофскага асэнсавання заканамернасцей грамадскага жыцця.
Паэт абмалёўвае нястрымнае імкненне герояў да шчасця, да такога месца ў жыцці, якога яны заслугоўваюць сваёй працоўнай дзейнасцю, усведамленнем сваёй ролі ў грамадстве, маральнай і духоўнай перавагі над прадстаўнікамі паразітычных класаў. I адначасова, навучаны вопытам усяго гістарычнага развіцця, размахам і плёнам трох рэвалюцый, бачыць ілюзорнасць намаганняў здабыць сабе зямлю і волю тымі сродкамі, якімі намагаюцца зрабіць гэта героі.
Гэты твор аб лёсе сялянства, аб яго імкненні да шчасця і свабоды. У паэме шматбакова паказана жыццё народа, яго цяжкая праца, асаблівасці характару, побыту, мовы. Своеасабліва паказана і прырода роднага краю. Яскравае выяўленне мар працоўных робіць гэты твор непаўторным. Галоўнае ж у паэме – пошукі зямлі і волі. Гэтая тэма вызначае асноўны змест «Новай зямлі». Да свабоднай працы на ўласнай зямлі імкнуцца ўсе коласаўскія героі.
Шматгранная літаратурна-мастацкая спадчына Якуба Коласа – гэта неад'емная частка духоўнага набытку беларусаў, невычэрпная крыніца мудрасці, хараства і прыгажосці. Тут скандэнсаваны неацэнны маральны вопыт, які назапашваўся працоўным людам на розных этапах сваёй гісторыі – у гады паднявольнага існавання і ў гады барацьбы за свабоду і нацыянальную незалежнасць.
Вершаваныя і празаічныя творы Коласа прадэманстравалі невычэрпныя магчымасці мастацкага, вобразнага слова, аплодненага глыбокім і шчырым пачуццём любові да жыцця, да чалавека і роднай зямлі.
Тым жа нацыянальным характарам адметны “Спеў...