Фарміраванне беларускай нацыі
контрольные работы, История Объем работы: 19 стр. Год сдачи: 2013 Стоимость: 10 бел рублей (323 рф рублей, 5 долларов) Просмотров: 647 | Не подходит работа? |
Оглавление
Содержание
Литература
Заказать работу
ЗМЕСТ
1. Гістарычныя ўмовы фарміравання беларускай нацыі. Уплыў урадавай палітыкі на нацыястваральныя працэсы. Паланізацыя і русіфікацыя………
3
2. Этнічная тэрыторыя, колькасць і асаблівасці рассялення беларускага насельніцтва ……………………………………………………………………
7
3. Сацыяльна-класавыя і канфесійныя асаблівасці беларускай нацыі……... 9
4. Моўнае становішча на беларускіх землях. Станаўленне беларускай літаратурнай мовы……………………………………………………………...
12
5. Фарміраванне нацыянальнай самасвядомасці. Ідэйна-арнанізацыйнае афармленне беларускага нацыянальнага руху……………………………….
15
Спіс літаратуры…………………………………...……………………………. 19
1. Гістарычныя ўмовы фарміравання беларускай нацыі. Уплыў урадавай палітыкі на нацыястваральныя працэсы. Паланізацыя і русіфікацыя………
3
2. Этнічная тэрыторыя, колькасць і асаблівасці рассялення беларускага насельніцтва ……………………………………………………………………
7
3. Сацыяльна-класавыя і канфесійныя асаблівасці беларускай нацыі……... 9
4. Моўнае становішча на беларускіх землях. Станаўленне беларускай літаратурнай мовы……………………………………………………………...
12
5. Фарміраванне нацыянальнай самасвядомасці. Ідэйна-арнанізацыйнае афармленне беларускага нацыянальнага руху……………………………….
15
Спіс літаратуры…………………………………...……………………………. 19
...гарадскога насельніцтва.
Першыя групы рускіх мігрантаў на Беларусі з'явіліся ў XV -XVI стст. Сюды ўцякаюць ад праследаванняў апальныя князі і вальнадумцы (А.Курбскі, Ф.Касы, Арцемій і інш.), а з другой паловы XVII ст. ад здзекаў і ўціскаў - дзесяткі тысяч стараабрадцаў, сялян і гараджан. Рускія і ўкраінскія перасяленцы і ўцекачы адносна лёгка "ўпісваліся" ў роднаснае этнічнае асяроддзе і ўжо ў другім - трэцім пакаленні амаль нічым не адрозніваліся ад мясцовых жыхароў.
У сярэдзіне XV ст. на Беларусі з'явіліся цыганы. Тут яны, нягледзячы на некаторыя ганенні, атрымалі прызнанне як добрыя кавалі, ювеліры, каняводы, музыкі, спевакі, танцоры і дрэсіроўшчыкі звяроў, а жанчыны здабывалі славу варажбой і знахарствам. Большасць цыган вяла вандроўны спосаб жыцця. Галоўным месцам збора вандроўных груп была Зэльва. Урад Рэчы Паспалітай беспаспяхова спрабаваў прывучыць іх да аселага жыцця, прымацаваць да зямлі. Цыганы не прыжылісяу вёсцы, а ішлі ў гарады і мястэчкі, дзе звычайна сяліліся на ўскраінах. Аселыя цыганы пражывалі ў мястэчку Мір і займаліся рамёствамі. Цыганы жылі плямёнамі на чале з выбранымі войтамі ці ваяводамі, захоўвалі побытавую спецыфіку і выконвалі абрады як беларускага народа, сярод якога жылі, так і свае традыцыйныя [4].
Масавыя перасяленні ў Вялікае Княства Літоўскае ў XIV -XVII стст. іншых этнічных груп, якія цярпелі ўціск у сваіх краінах, сведчыць пра нацыянальную і рэлігійную талерантнасць гэтай дзяржавы. Нашчадкі мігрантаў жывуць на Беларусі да нашага часу. Сёння тут налічваецца 112 тыс. яўрэяў, 12 тыс. татараў, 8 тыс. цыганоў. ...
Першыя групы рускіх мігрантаў на Беларусі з'явіліся ў XV -XVI стст. Сюды ўцякаюць ад праследаванняў апальныя князі і вальнадумцы (А.Курбскі, Ф.Касы, Арцемій і інш.), а з другой паловы XVII ст. ад здзекаў і ўціскаў - дзесяткі тысяч стараабрадцаў, сялян і гараджан. Рускія і ўкраінскія перасяленцы і ўцекачы адносна лёгка "ўпісваліся" ў роднаснае этнічнае асяроддзе і ўжо ў другім - трэцім пакаленні амаль нічым не адрозніваліся ад мясцовых жыхароў.
У сярэдзіне XV ст. на Беларусі з'явіліся цыганы. Тут яны, нягледзячы на некаторыя ганенні, атрымалі прызнанне як добрыя кавалі, ювеліры, каняводы, музыкі, спевакі, танцоры і дрэсіроўшчыкі звяроў, а жанчыны здабывалі славу варажбой і знахарствам. Большасць цыган вяла вандроўны спосаб жыцця. Галоўным месцам збора вандроўных груп была Зэльва. Урад Рэчы Паспалітай беспаспяхова спрабаваў прывучыць іх да аселага жыцця, прымацаваць да зямлі. Цыганы не прыжылісяу вёсцы, а ішлі ў гарады і мястэчкі, дзе звычайна сяліліся на ўскраінах. Аселыя цыганы пражывалі ў мястэчку Мір і займаліся рамёствамі. Цыганы жылі плямёнамі на чале з выбранымі войтамі ці ваяводамі, захоўвалі побытавую спецыфіку і выконвалі абрады як беларускага народа, сярод якога жылі, так і свае традыцыйныя [4].
Масавыя перасяленні ў Вялікае Княства Літоўскае ў XIV -XVII стст. іншых этнічных груп, якія цярпелі ўціск у сваіх краінах, сведчыць пра нацыянальную і рэлігійную талерантнасць гэтай дзяржавы. Нашчадкі мігрантаў жывуць на Беларусі да нашага часу. Сёння тут налічваецца 112 тыс. яўрэяў, 12 тыс. татараў, 8 тыс. цыганоў. ...
1. Голубеў, В. Ф. Сялянскае землеўладанне і землекарыстанне на Беларусі XVI-XVIII стст. / пад рэд. В. І. Мялешкі. – Мінск: “Навука і тэхніка”, 1992. – 176 с.
2. Доўнар Т.I. Гісторыя дзяржавы Рэспублікі Беларусь. Мiнск, 2008 - 352с.
3. Юхо, Я. А. Кароткі нарыс гісторыі дзяржавы і права Беларусі [Тэкст]: вучэбны дапаможнік / Я. А. Юхо. – Мінск: “Універсітэцкае”, 1992. – 270 с.
4. Каханоўскі А.Г. і Яноўскі О.А. Гісторія Беларусі. Учеб.-інформ. Пособіе Мн., 2001. – 239с.
5. Котаў, А.I. Гісторыя Беларусі і сусветная цывілізацыя / A.I. Котаў. – 2-е выд. – Мінск : Энцыклапедыкс, 2003. – 168 с.
6. Нарысы гісторыі Беларусі: У 2 частках. Ч 2 Мн., 2005. – 197с.
7. Парашкоў С. А. Гісторыя культуры Беларусі. Мн., 2005. – 264с.
8. Сяменчык М.Я. Гiсторыя Беларусi: курс лекцый / М.Я. Сяменчык – Мн., 2009
9. Филин Ф.П. Происхождение русского, украинского и белорусского языков. Историко-диалектологический очерк. Изд.3 М.2009 г.
2. Доўнар Т.I. Гісторыя дзяржавы Рэспублікі Беларусь. Мiнск, 2008 - 352с.
3. Юхо, Я. А. Кароткі нарыс гісторыі дзяржавы і права Беларусі [Тэкст]: вучэбны дапаможнік / Я. А. Юхо. – Мінск: “Універсітэцкае”, 1992. – 270 с.
4. Каханоўскі А.Г. і Яноўскі О.А. Гісторія Беларусі. Учеб.-інформ. Пособіе Мн., 2001. – 239с.
5. Котаў, А.I. Гісторыя Беларусі і сусветная цывілізацыя / A.I. Котаў. – 2-е выд. – Мінск : Энцыклапедыкс, 2003. – 168 с.
6. Нарысы гісторыі Беларусі: У 2 частках. Ч 2 Мн., 2005. – 197с.
7. Парашкоў С. А. Гісторыя культуры Беларусі. Мн., 2005. – 264с.
8. Сяменчык М.Я. Гiсторыя Беларусi: курс лекцый / М.Я. Сяменчык – Мн., 2009
9. Филин Ф.П. Происхождение русского, украинского и белорусского языков. Историко-диалектологический очерк. Изд.3 М.2009 г.
После офорления заказа Вам будут доступны содержание, введение, список литературы*
*- если автор дал согласие и выложил это описание.