Контрольная работа по истории

У ХХІ стагоддзе Беларусь увайшла з цвёрдым намерам жыць у міры і згодзе, без сацыяльных катаклізмаў і рэвалюцыйных эксперыментаў, з імкненнем да дабрабыту народа і стабільнасці ў краіне.
У 2000 г. на дэмакратычнай аснове прайшлі выбары дэпутатаў Нацыянальнага схода Рэспублікі Беларусь. Старшынёй Палаты прадстаўнікоў быў абраны У. Папоў, намеснікам – У. Канаплёў. Старшынёй Савета Рэспублікі стаў А. Вайтовіч, яго намеснікам – М. Аўласевіч [9, с. 412].
7 чэрвеня 2001 г. палата прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу прыняла пастанову “Аб прызначэнні выбараў Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь і аб арганізацыйных мерапрыемствах па забеспячэнні іх правядзення”. Яны адбыліся 9 верасня 2001 г. Барацьбу за гэтую пасаду спачатку вялі 25 прэтэндэнтаў, якія падалі спісы ініцыятыўных груп у Цэнтрвыбаркам [3, с. 640].
Асноўнай кандыдатурай быў сам прэзідэнт А.Р. Лукашэнка, а апазіцыйны блок вылучыў адразу некалькі чалавек: экс-прэм’ер-міністра М. Чыгіра, кіраўніка грамадскага аб’яднання “Рэгіянальная Беларусь”, былога савецкага работніка С. Домаша, старшыню Федэрацыі прафсаюзаў беларускай У. Ганчарыка. Аб сваіх намерах балаціравацца кандыдатамі на пасаду прэзідэнта заявілі кіраўнікі Партыі камуністаў беларускай С. Калякін, Ліберальна-дэмакратычнай – С. Гайдукевіч, Кансерватыўна-хрысціянскай БНФ – З. Пазняк [8, с. 425].
25 сакавіка 2001 г. замест “тройкі” – У. Ганчарык, С. Домаш, М. Чыгір – аформілася “пяцёрка” – У. Ганчарык, С. Домаш, П. Казлоўскі, С. Калякін, ...

Аналіз, праведзены па пытанню “Рэспубліка Беларусь у ХХІ стагоддзі”, дазваляе зрабіць наступныя высновы:
1. У 2001-2005 гг. Рэспубліка Беларусь імкліва развівалася па шляху дэмакратычнага дзяржаўнага будаўніцтва. У азначаны перыяд у краіне былі праведзены дэмакратычныя парламенцкія і прэзідэнцкія выбары. Працягваўся працэс станаўлення і замацавання прэзідэнцкай формы кіравання. Дастаткова актыўнай была дзейнасць палітычных партый і грамадскіх арганізацый.
2. Сацыянальна-эканамічнае развіццё Рэспублікі Беларусь у разглядаемы перыяд было выніковым і стабільным. У краіне была прынята і рэалізоўвалася Праграма сацыяльна-эканамічнага развіцця на 2001-2005 гг. Нягледзячы на пэўныя цяжкасці і праблемы, ужо ў 2001 г. Беларусь першай на постсавецкай прасторы аднавіла ўзровень вытворчасці 1990 г. Пачалося ажыўленне сельскагаспадарчай галіны эканомікі.
3. Развіццё беларускай нацыянальнай культуры і адукацыі ў 2001-2005 гг. ішло ў адпаведнасці з патрабаваннямі часу. У гэты перыяд адбывалася ўзмацненне ролі ведаў, узрастанне ўплыву інфармацыйных тэхналогій на развіццё грамадства, з’яўляліся новыя тэндэнцыі ў мастацтве. Дзеячы навукі, культуры і мастацтва Беларусі пачатку ХХІ ст. на аснове творчага спалучэння нацыянальных традыцый і дасягненняў сучаснасці зрабілі значны ўнёсак не толькі ў развіцце айчыннай культуры, але і ў сусветную культурную скарбніцу.