Беларусь у войнах другой паловы 17- пач. 18 стагоддзя
контрольные работы, История Объем работы: 9 стр. Год сдачи: 2010 Стоимость: 10 бел рублей (323 рф рублей, 5 долларов) Просмотров: 584 | Не подходит работа? |
Оглавление
Введение
Заключение
Заказать работу
ЗМЕСТ
• Уводзіны
• Войны сярэдзіны ХVІІ ст. і іх наступствы для Беларусі
• Заключэнне
• Спіс літаратуры
• Уводзіны
• Войны сярэдзіны ХVІІ ст. і іх наступствы для Беларусі
• Заключэнне
• Спіс літаратуры
Уводзіны
Дзяржава, у якой аб’ядналіся Польшча і Вялікае княства Літоўскае называлася Рэч Паспалітая. Здавалася б, утварэнне такой буйной дзяржавы, якая раскінулася “ад мора да мора” (ад Балтыйскага да Чорнага), дасць ей магчымасць стаць адной з магутнейшых у Еўропе. Аднак такога не адбылося.
У часы кіравання польскага караля Яна Казіміра і маскоўскага гаспадара Аляксея Міхайлавіча пачаліся войны паміж Масквою і Рэччу Паспалітай. Руйнаване Беларусі працягвалася 17 год, з 1654 да 1667 году.
У часы кіраваня караля Аўгуста ІІ адбылася Паўночная вайна. Каля паловы XVІІІ стагоддзя Рэч Паспалітая перажывала стан поўнага развалу. Першы падзел Рэчы Паспалітай паміж Прусіяй, Аўстрыяй і Расіяй, абудзіў рэфарматарскі рух сярод разумнейшых слаеў шляхты Рэчы Паспалітай. У сваіх думках яны трымаліся ідэй францускай асветніцкай філасофіі. Вялікая Француская рэвалюцыя 1789 года падняла іх палітычны настрой і дала ім смеласць задумаць рэформу. Так з’явілася Канстытуцыя 3 мая 1791 года.
Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай, у 1794 годзе на беларускіх землях, тэрыторыі Рэчы Паспалітай, успыхнула паўстанне, якое у цяперашні час мае назву паўстанне Тадэвуша Касцюшкі. Але польскія войскі балі разбіты, Касцюшка быў паранены і ўзяты ў палон. У 1795 годзе адбыўся апошні, трэці падзел Рэчы Паспалітай.
Рэч Паспалітая як дзяржава перастала існаваць, а Беларусь увайшла ў склад царска-дваранскай Расійскай імперыі.
У гэтай кантрольнай рабоце мы паспрабуем раскрыць прычыны войнаў: казацкай (антыфеадальнай), вайна с Маскоўскай дзяржавай, Паўночная вайна; апісаць асноўныя падзеі, вызначыць вынікі войнаў; прааналізаваць праявы сацыяльна-эканамічнага і палітычнага крызіса Рэчы Паспалітай.
Дзяржава, у якой аб’ядналіся Польшча і Вялікае княства Літоўскае называлася Рэч Паспалітая. Здавалася б, утварэнне такой буйной дзяржавы, якая раскінулася “ад мора да мора” (ад Балтыйскага да Чорнага), дасць ей магчымасць стаць адной з магутнейшых у Еўропе. Аднак такога не адбылося.
У часы кіравання польскага караля Яна Казіміра і маскоўскага гаспадара Аляксея Міхайлавіча пачаліся войны паміж Масквою і Рэччу Паспалітай. Руйнаване Беларусі працягвалася 17 год, з 1654 да 1667 году.
У часы кіраваня караля Аўгуста ІІ адбылася Паўночная вайна. Каля паловы XVІІІ стагоддзя Рэч Паспалітая перажывала стан поўнага развалу. Першы падзел Рэчы Паспалітай паміж Прусіяй, Аўстрыяй і Расіяй, абудзіў рэфарматарскі рух сярод разумнейшых слаеў шляхты Рэчы Паспалітай. У сваіх думках яны трымаліся ідэй францускай асветніцкай філасофіі. Вялікая Француская рэвалюцыя 1789 года падняла іх палітычны настрой і дала ім смеласць задумаць рэформу. Так з’явілася Канстытуцыя 3 мая 1791 года.
Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай, у 1794 годзе на беларускіх землях, тэрыторыі Рэчы Паспалітай, успыхнула паўстанне, якое у цяперашні час мае назву паўстанне Тадэвуша Касцюшкі. Але польскія войскі балі разбіты, Касцюшка быў паранены і ўзяты ў палон. У 1795 годзе адбыўся апошні, трэці падзел Рэчы Паспалітай.
Рэч Паспалітая як дзяржава перастала існаваць, а Беларусь увайшла ў склад царска-дваранскай Расійскай імперыі.
У гэтай кантрольнай рабоце мы паспрабуем раскрыць прычыны войнаў: казацкай (антыфеадальнай), вайна с Маскоўскай дзяржавай, Паўночная вайна; апісаць асноўныя падзеі, вызначыць вынікі войнаў; прааналізаваць праявы сацыяльна-эканамічнага і палітычнага крызіса Рэчы Паспалітай.
Заключэнне
Другая палова XVII і першая палова XVIII ст. - перыяд працяглага эканамічнага заняпаду і палітычнага крызіса феадальна-прыгонніцкай Рэчы Паспалітай. Шматгадовыя цяжкія войны ўзмацнялі і ўглублялі эканамічны і палітычны заняпад дзяржавы, абумоўлены гіпертрафіяй фальварачна-паншчынай сістэмы.
Войны неслі вялізныя бедствы, а месцамі поўнае разарэнне сялянам, памяншалі колькасць насельніцтва, спрыялі заняпаду гарадоў. Частка гарадоў цярпела ад ваенных аперацый, частка спусташалася варожымі войскамі.
Эканамічнаму і палітычнаму заняпаду дзяржавы садзейнічала яе ваенная слабасць. У войсках Рэчы Паспалітай пераважала шляхецкая конніца. Армейская дысцыпліна была вельмі слабая. Ваенная адміністрацыя не карысталася аўтарытэтам. Заняпад цэнтральнай дзяржаўнай улады, аслабленне адзінства дзяржавы, узмацненне феадальнай анархіі ў палітычным жыцці Рэчы Паспалітай адбываліся ў той час, калі ў суседніх краінах хутка ўмацоўвалась моцная цэнтральная улада.
Пагоршылась знешнепалітычнае становішча Рэчы Паспалітай. У той час, як ваенная моц Рэчы Паспалітай аслабевала, узрастала магутнасць суседніх краін — Швецыі і Расіі, у сутычках з якімі яна цярпела паразу за паразаю.
Беларускія землі, якія ўваходзілі ў склад Рэчы Паспалітай за два стагоддзі перацярпелі шмат воінаў, вынікамі якіх было аслабленне эканамічнага, сацыяльнага, палітычнага становішча.
Другая палова XVII і першая палова XVIII ст. - перыяд працяглага эканамічнага заняпаду і палітычнага крызіса феадальна-прыгонніцкай Рэчы Паспалітай. Шматгадовыя цяжкія войны ўзмацнялі і ўглублялі эканамічны і палітычны заняпад дзяржавы, абумоўлены гіпертрафіяй фальварачна-паншчынай сістэмы.
Войны неслі вялізныя бедствы, а месцамі поўнае разарэнне сялянам, памяншалі колькасць насельніцтва, спрыялі заняпаду гарадоў. Частка гарадоў цярпела ад ваенных аперацый, частка спусташалася варожымі войскамі.
Эканамічнаму і палітычнаму заняпаду дзяржавы садзейнічала яе ваенная слабасць. У войсках Рэчы Паспалітай пераважала шляхецкая конніца. Армейская дысцыпліна была вельмі слабая. Ваенная адміністрацыя не карысталася аўтарытэтам. Заняпад цэнтральнай дзяржаўнай улады, аслабленне адзінства дзяржавы, узмацненне феадальнай анархіі ў палітычным жыцці Рэчы Паспалітай адбываліся ў той час, калі ў суседніх краінах хутка ўмацоўвалась моцная цэнтральная улада.
Пагоршылась знешнепалітычнае становішча Рэчы Паспалітай. У той час, як ваенная моц Рэчы Паспалітай аслабевала, узрастала магутнасць суседніх краін — Швецыі і Расіі, у сутычках з якімі яна цярпела паразу за паразаю.
Беларускія землі, якія ўваходзілі ў склад Рэчы Паспалітай за два стагоддзі перацярпелі шмат воінаў, вынікамі якіх было аслабленне эканамічнага, сацыяльнага, палітычнага становішча.
После офорления заказа Вам будут доступны содержание, введение, список литературы*
*- если автор дал согласие и выложил это описание.