Белорусский национальный костюм.карсеты конец19-20 вв.Пинско-Ивацевичский строй.

УВОДЗІНЫ

Кожнаму пакаленню застаецца ў спадчыну тое, што стварылі талент і працалюбства бацткоў, продкаў, то, што выяўляе нацыяналнае аблічча народа, яго душу, яго імкненні, тое, што кожнае пакаленне павінна шанаваць і памнажаць.
Свая, цудоўная спадчына ў беларускага народа. Сіагоддзямі, узбагачаючы і ўдасканальваючы, нягледзячы на цяжкія гістарычныя ўмовы, на ліхалецці войнаў, выраблялі беларусы ўзоры народнага мастацтва, у якім сцвярджалі свій эстэтычны ідэал.
Яркім задбыткам нацыянальнай культцры Беларусі з’яўляецца народнае адзенне. Сфарміраванае ў выніку доўгіх і складаных працэсаў развіцця матэрыяльнай і духоўнай культуры народа, яно больш, чым іншыя сферы побыту, адлюстроўвае нацыянальную спецыфіку беларусаў. Таму лічыцца, што пасля мовы народнае адзенне – найважнейшая этнічная прыкмета.
Гістарычнае развіццё беларускага народнага адзення адбывалася ў непасрэднай сувязі з прыродна-кліматычнымі і сацыяльна-эканамічнымі ўмовамі. Засцерагаючы чалавека ад холаду і спёкі, адзенне адпавядала таксама маральным патрабаванням, задавальняла эстэтычныея густы. У розныя часы і па-рознаму яно выконвала магічную і абрадавую функцыі, служыла сродкам адрознення паводл сацыяльнага паходжання, роду заняткаў. Па састаўных частках касцюма, спосабу нашэння, па кампазіцыйна-дэкаратыўнаму афармленню, каларыту і арнаментыцы можна было дазнацца, з якой мясцовасці чалавек, якое яго сямейнае становішчв, узрост.
Менавіта жаночы касцюм з найбольшай яркасцю і паўнатой увасабляе мастацкае мысленне народа, багацце яго фантазіі, развітасць густу і пачуццё меры. Ён – найболь яскравая і пераканальная частка рукатворнай спадчыны беларускага народа.
Мэтай курсавой работы з’яўляецца даследаванне беларускага нацыянальнага строю ў канцы ХІХ – пачатку ХХ ст.
Задачы, якія неабходна вырашыць для дасягнення гэтай мэты, можна сфармуліраваць наступным чынам:
- ахарактарызаваць ступень даследаванасці ўзнятай тэмы і крыніцавую базу;
- даць характырыстыку бларускага народнага адзення канца...

ЗАКЛЮЧЭННЕ

Такім чынам, па выніках праведзенай працы мы можам зрабіць наступныя высновы:
1. Касцюм, як важная частка нацыянальнай культуры, зберагае калектыўную памяць і вопыт народа, візуальна і найбольш яскрава адлюстроўвае яго этнічныя, сацыяльна-саслоўныя , узроставыя, рэгіянальныя і лакальныя асаблівасці. У жаночым касцюме на ўсіх этапах развіцця знаходзяць увасабленне мастацкае мысленне народа, яго багатая фантазія, тонкі густ і высокае майстэрства. Асабліва заўважальна гэта ў традыцыйным народным касцюме, які не перастае ўражваць сваёй прыгажосцю, пластычнай выразнасцю, маляўнічасцю і дасканаласцю дэкору, высокім майстэрствам сялянак, якія стваралі сапраўдныя творы мастацтва.
2. Уласцівасць касцюма захоўваць найстаражытнейшыя элементы і канструкцыйныя асаблівасці, назвы, якія паліваюць святло на паходжанне розных відаў адзення і іх першапачатковае прызначэнне, ставяць касцюм у разрад важных крыніц для вывучэння этнічнага, сацыяльнага і культурнага развіцця народа, культурныз сувязей з іншымі этнасамі.
3. Жаночы касцюм на Беларусі гістарычна складваўся на працягу многіх стагоддзяў ў непасрэднай сувязі з прыродна-кліматычнымі, сацыяльна-эканамічнымі ўмовамі жыцця, пад уплывам этнічных традыцый і кантактаў з іншымі народамі, змен у быце і культуры насельніцтва. Без ведання старажытнага касцюма нельга зразумець яго эвалюцыю і развіццё.
4. Тэма курсавой работы разгледзена ў шматлікіх працах розных аўтараў. Аднак, літаратуры і крыніц, якія так ці інакш разглядалі своеасаблівасць асобных элементаў строю, намі не знойдзена. У рамках курсавой работы намі былі разгледжаны літаратурныя крыніцы як айчынных, так і замежных аўтараў.
5. Мелодыя беларускага народнага адзення шматгалосая. Адзінства ў шматграннасці выяўляецца ў ім на ўсёй этнічнай тэрыторыі беларусаў і найбольш рэльефна ў жаночым касцюме. Комплексы маюць шэраг разнавіднасцей, якія ўвасабляюць стылёвыя прынцыпы народнай творчасці ў тых ці іншых кутках Беларусі. Гэтыя лакальныя разнавіднасці і...