Прыметнікі са значэннем характарыстыкі чалавека ва ўсходнеславянскіх мовах

УВОДЗІНЫ

Прыметнік (рус. имя прилагательное, укр. прикметник) – самастойная часціна мовы, якая абазначае якасць, уласцівасць або прыналежнасць прадмета і змяняюцца па родах, склонах і ліках. Граматычныя катэгорыі роду, ліку і склону прыметнікаў не самастойныя, а залежныя ад назоўніка і маюць словазменны характар.
У сучасных усходнеславянскіх мовах часта сустракаюцца сітуацыі, калі прыметнікі ужываюцца для характарыстыка чалавека. Актуальнасць тэмы нашай работы вызначана тым, што найбольш цесную роднасць беларуская мова мае з суседнімі ўсходнеславянскімі мовамі – рускай і ўкраінскай. Зразумела, што зберажэнне сваей спрадвечнай мовы і спрадвечнайкультуры – факт пазітыўны, але ў рэальнай гісторыі чалавецтва ѐн хутчэйвыключэнне, чым правіла. Народы свету знаходзяцца ў пастаянным кантакцеадзін з адным, асабліва этнасы суседнія, якія часта маюць адну тэрыторыюпражывання або знаходзяцца ў складзе адной дзяржавы. Моўныя кантакты, якіядыктуюцца эканамічнымі, культурнымі і іншымі сувязямі, патрабуюцьвывучэння і выкарыстання ў моўнай практыцы дзвюх і больш моў. Існуюць ііншыя матывы авалодвання дзвюма ці некалькімі мовамі (атрыманне адукацыі,патрэбы навуковай дзейнасці і г.д.). Не з‘яўляецца выключэннем і Рэспубліка Беларусь, таму што яна таксамаўяўляе сабой шматнацыянальную дзяржаву.
Прадмет вувычэння ў курсавой рабоце – прыметнікі са значэннем характарыстыкі чалавека
Аб'ект даследавання : ўсходнеславянскія мовы...

ЗАКЛЮЧЭННЕ

Абагульняючы вышэйадзначанае, у суадносінах з мэтамі даследавання былі зробляны наступныя высновы.
Блізкароднасны характар усходнеславянскіх моў стварае цяжкасці для яго носьбітаў пры авалодванні гэтымі мовамі, бо, нягледзячы на структурнае падабенства гэтых моў, кожная з іх мае свае спецыфічныя рысы, якія павінны ўлічвацца ў маўленні. Ігнараванне гэтых рыс прыводзіць да памылак, інтэрферэнцыі. Інтэрферэнцыя – гэта адхіленне ад нормаў у мовах, якія кантактуюць. Блізкасць і падабенства марфалогіі усходнеславянскіх моў абумоўлівае шматлікасць і ўстойлівасць памылак пры маўленні на той ці іншай мове. Хоць яны і не ўплываюць на працэс разумення выказвання, аднак сведчаць пра нізкую маўленчую культуру асобы.
Марфалагічная інтэрферэнцыя звязана з разыходжаннямі ў граматычным афармленні усходнеславянскіх лексем. Гэта разыходжанні ва ўтварэнні сінтэтычных формаў вышэйшай і найвышэйшай ступені параўнання прыметнікаў.У трох усходнеславянскіх мовах прыметнікі семантычна аднатыпныя. Па значэнні яны падзяляюцца на разрады: якасныя, адносныя і прыналежныя (рус. качественные, относительные и притяжательные, укр. якісні, відносні і присвійні.
Ступені параўнання якасных прыметнікаў (рус. степени сравнения, укр. ступені порівняння) – гэта такія формы якасных прыметнікаў, якія абазначаюць розную ступень праявы прыкметы, якасці таго ці іншага прадмета шляхам супастаўлення з такой жа якасцю ў іншых аднатыпных прадметах. Прыметнікам, якія ў рускай мове ўжыты ў вышэйшай ступені параўнаньня, у беларускай мове адпавядаюць толькі прыметнікі ў найвышэйшай ступені: найдобрейший человек / найдабрэйшы чалавек...