Асаблівасць моў беларускіх народных казак

УВОДЗІНЫ

Фальклор прайшоў доўгі і складаны шлях развіцця і вабраў у сабе ідэі і вобразы розных падзей і эпох. У народных казках акрэсліваліся многія маральна-этычныя нормы стасункаў людзей у грамадстве, якія былі скіраваны на ўмацаванне сям’і і сямейных адносін, на выхаванне новых пакаленняў у адпаведнасці з высокімі нормамі народнай маралі. Такая мараль патрабавала ад людзей прыстойнасці, праўдзівасці, працавітасці і многіх іншых якасцей, якія адносяцца да агульначалавечых каштоўнасцей. Дзякуючы гэтым маральным нормам чалавек жыў у суладдзі з прыродай, ахоўваючы яе і абараняючы тым самым сваё асяроддзе існавання.
Многія педагогі, псіхолагі (В. Г. Бялінскі, М. К. Багалюбскі, Л. С. Выгоцкі, А. В. Запарожац і інш), фалькларысты (В. Ф. Анікін, А. Ф. Афанасьеў, М. А. Булат, М. Забылін , В. Я. Пропп і інш) вызначылі важнае значэнне творчасці народа ў жыцці чалавека...

ЗАКЛЮЧЭННЕ

Такім чынам , можна з’рабіць наступныя высновы.
Аналіз лексічных значэнняў і яго супастаўленне з літаратурным значэннем раскрывае пласт лексікі са своеасаблівымі значэннямі, якія не ўвайшлі ў літаратурную мову. Акрамя таго, спецыфічнае казачнае значэнне магічных рэчаў набліжае нас да разумення мыслення нашых продкаў, а значыць, дапамагае зразумець і нашу ўласную разумовую дзейнасць. Большасць чароўных з’яў – агульныя для казак усіх індаеўрапейскіх і многіх іншых народаў. Супадзенні прасочваюцца і на моўным узроўні – рэчы і з’явы названы аднолькава, часта сугучнымі, аднакарэннымі словамі. Фальклор беларускага народа багаты і разнастайны...