Прызначэнне мастацтва. Літаратура і грамадства

Уводзіны

Мастацкая літаратура валодае велізарнай грамадска-палітычнай, выхаваўчай і пазнавальнай роляй. Таму што ў ей прадстаўлена гісторыя ўсяго народа, яго барацьба за сваю волю, за свае удачлівае і шчаслівае жыцце, за бітву супраць нацыянальнага, а таксама сацыяльнага прыгнету. У літаратуры сумленна і справядліва адлюстроўваецца грамадская рэчаіснасць: розныя перыяды жыцця ўсяго народа, імкненні і, вядома, надзеі людзей.
Літаратура дапамагае і падтрымлівае чалавека ў складаныя хвіліны жыццевага шляху. Натхняе на подзвігі дзеля сваіх блізкіх і дзеля іншых. Дае сілу для пераадолення розных жыццевых праблем, накіроўвае і арыентуе на шлях да правільнага рашэння важных у дадзены момант сітуацый. Менавіта гэтым яна і каштоўная як для нас, так і для кожнага народа асобна. Чалавек здаўна, з незапомных часоў існуе ў «магнітным полі» культуры, якая ж ім і ствараецца. Змяняючы гэтую сістэму, ён змяняецца сам, а метамарфозы, якія адбываюцца з ім самім, знаходзяць адлюстраванне ў мастацстве і літаратуры. Таму, на наш погляд, здаецца магчымым гаварыць пра актуальнаць тэмы дадзенай работы.

Заключэнне

Такім чынам , можна з’рабіць наступныя высновы:
Вопыт развiцця беларускай лiтаратуры i яе вышэйшыя дасягненнi паказваюць, што герой, якi думае i ўсведамляе сябе i сваё месца ў свеце, становiцца самай прыкметнай постаццю. Зварот героя да сваёй свядомасцi, ягоны самааналiз спалучаюцца з аўтарскай рэфлексiяй над тым, што такое мастацтва, якая яго прырода.
Літаратура – не толькі выдатнае сродак пазнання свету, але і сіла, якая ўдзельнічае ў развіцці і пераўтварэнні жыцця. Яна ўплывае на культурнае і палітычнае развіцце чалавека і грамадства ў цэлым. Сапраўды мастацкія творы ўваходзяць у жыцце чалавецтва; на іх выхоўваюцца людзі; іх высокія ідэалы становяцца для людзей кіраўніцтвам у паводзінах, у барацьбе і працы.