Протестантизм на Беларуси

У пачатку ХIV ст. у краінах Цэнтральнай і Паўночнай Еўропы успыхвае буржуазны па сутнасці рух, накіраваны супраць феадалізму і каталіцызму, супраць самаўладства і бессаромнага вымагальніцтва папскай курыі.
Адным з першых крокаў рэфармацыйнага руху ў Германіі было выступленне Марціна Лютэра супраць індульгенцый. Лютэр выступіў супраць прэтэнзій каталіцкага духавенства кантраляваць веру і сумленне на правах пасярэдніка паміж людзьмі і Богам. Чалавек можа выратаваць душу толькі з дапамогай веры, якая непасрэдна даруецца Богам, без дапамогі царквы. Гэта вучэнне Лютэра аб выратаванні або апраўданні верай адкупленчай ахвяры Хрыста, стала адной з цэнтральных догмаў пратэстантызму.
Лютэранская рэфармацыя абвясціла вучэнне аб усеагульным святарстве, аб роўнасці ўсіх вернікаў перад Богам. Было вылучана патрабаванне скасавання адасобленага саслоўя святароў, ліквідацыі манахаў, прэлатаў, рымскай курыі, г.зн. усей дарагой іерархіі. Быў адкінуты і аўтарытэт папскіх дэкрэтаў і пасланняў, рашэнняў сабораў, адзіным аўтарытэтам у пытаннях веры было прызнана "святое пісанне". Перакладзеная Лютэрам на нямецкую мову Біблія, стала настольнай кнігай прыхільнікаў рэфармаванага хрысціянства.
Вучэнне Лютэра разглядала свецкую дзейнасць чалавека як служэнне богу. У зямным жыцці чалавек павінен быў шукаць выратаванне. З вучэння Лютэра вынікала, што мірское жыццё чалавека і грамадскі парадак, які павінен забяспечваць чалавеку магчымасць аддавацца веры, складаюць важны момант хрысціянскай рэлігіі.
Пратэстантызм - рэлігія кніжнай культуры. Калі б не вынайшлі кнігадрукаванне, і кніжная культура не ўвайшла б у паўсядзенны побыт немцаў, французаў, ангельцаў і большасці іншых народаў Еўропы, то пратэстантызм ніколі не змог бы здабыць вернікаў. Неабмежаваныя магчымасці «вычытваць» пры даследаванні Бібліі тое, што здаецца найбольш актуальным у дадзены момант, пастаянна прыводзяць новыя пакаленні пратэстантаў да далейшага драбнення пратэстанцкай супольнасці. Так узніклі плыні, якія ў нашы дні...

Такім чынам, у сваёй кантрольнай рабоце мы разгледзелі шэраг пытанняў, якія тычацца пратэстантызму. Пратэстантызм — гэта трэцяя, пасля праваслаўя і каталіцызму, найбуйнейшая разнавіднасць хрысціянства, якая ахоплівае мноства самастойных веравызнанняў і цэркваў.
Пратэстантызм — гэта параўнальна маладая разнавіднасць хрысціянства.
Асаблівасці ідэалогіі і арганізацыі сучаснага пратэстантызму шмат у чым абумоўлены гісторыяй яго ўзнікнення і далейшага развіцця.
Першапачатковыя пратэстанцкія накірункі: лютэранства, кальвінізм, англіканства. Асноўнымі напрамкамі пратэстантызму можна лічыць плыні, якія ў нашы дні карыстаюцца вельмі вялікім уплывам: баптызм і квакерства, метадызм і адвентызм, пяцідзясятнікі.
Прааналізаваўшы розныя літаратурныя крыніцы на даследуемую намі тэму, звярнуўшыся да электронных дакументаў, сайтаў інтэрнэта, мы змаглі дэталёва раскрыць пытанні ўзнікнення і распаўсюджвання пратэстантызму ў свеце, падрабязна разгледзелі яго асноўныя плыні, а таксама даведаліся і апісалі, як ішло распаўсюджванне і развіццё гэтага рэлігійнага напрамку на Беларусі, што і патрабавалася пастаўленымі ў пачатку работы задачамі.
Напрыканцы свайго даследавання мы можам зрабіць высновы, што пратэстанты ў Беларусі ў асноўным распаўсюджваюцца шляхам пашырэння межаў рэгіёну свайго ўстойлівага ўплыву (Заходняга Палесся) ўшыркі і ахопу ўсе новых сацыяльных слаёў ўнутры гэтага рэгіёну.
У Беларусі адбываецца своеасаблівая канфесійная рэвалюцыя, калі адносна новая канфесійная група ператвараецца ў найбольш уплывовую. Унутры рэгіёну асаблівай канцэнтрацыі пратэстантаў можна вылучыць некалькі лакальных цэнтраў гэтай канфесійнай групы: Пінск-Столін, Брэст-Кобрын, Слуцк-Салігорск, Баранавічы, цяпер хутка фармуецца пяты такі цэнтр у раёне Калінкавіч-Мазыра. Акрамя таго, прыкметнымі пратэстанцкімі «выспамі» з'яўляюцца Магілеў, Гродна, Мінск.
На Беларусі аднымі з асноўных сярод пратэстаннцкіх сектаў з'яўляюцца баптысты, пяцідзясятнікі, адвентысты Сёмага дня, сведкі Іеговы....