Эсэiстычны метад пiсьма (на матэрыяле публицыстыкi У. Караткевiча)
| дипломные работы, Журналистика Объем работы: 46 стр. Год сдачи: 2011 Стоимость: 50 бел рублей (1613 рф рублей, 25 долларов) Просмотров: 630 | Не подходит работа? |
Оглавление
Введение
Заключение
Заказать работу
ЗМЕСТ
Уводзіны 3-4
Раздзел 1. Эсэістычны метад у літаратуры. Паходжанне, выкарыстанне метаду ў сусветнай літаратуры 5
1.1.Жанр эсэ. Эсэ ў сусветнай літаратуры 5-13
Эсэістычны метад ў літаратуры і журналістыцы 14--19
Раздзел 2.Эсэістычны метад пісьма ў творчасці Уладзіміра Караткевіча 20
2.1. Разгляд публіцыстычнай спадчыны У.Караткевіча. Прымяненне метаду эсэістыкі ў прозе У.Караткевіча 20-32
3.1. Аўтарскія эсэ “Твой зорны шлях”, “Абраныя”, “Балады каменя”. Філасофскія погляды пісьменніка, выкарыстанне стылістычных сродкаў у тэксце 33-41
Заключэнне 42-43
Бібліяграфічны спіс 44-46
Уводзіны 3-4
Раздзел 1. Эсэістычны метад у літаратуры. Паходжанне, выкарыстанне метаду ў сусветнай літаратуры 5
1.1.Жанр эсэ. Эсэ ў сусветнай літаратуры 5-13
Эсэістычны метад ў літаратуры і журналістыцы 14--19
Раздзел 2.Эсэістычны метад пісьма ў творчасці Уладзіміра Караткевіча 20
2.1. Разгляд публіцыстычнай спадчыны У.Караткевіча. Прымяненне метаду эсэістыкі ў прозе У.Караткевіча 20-32
3.1. Аўтарскія эсэ “Твой зорны шлях”, “Абраныя”, “Балады каменя”. Філасофскія погляды пісьменніка, выкарыстанне стылістычных сродкаў у тэксце 33-41
Заключэнне 42-43
Бібліяграфічны спіс 44-46
Уводзіны
Творчы шлях Уладзіміра Караткевіча яркі, насычаны, непаўторны. Яго талент праявіўся бадай ва ўсіх літаратурных жанрах. Прызнанне і сусветную вядомасць прынеслі аўтару, зразумела, гістарычныя раманы. Але тэмай нашага даследавання з’яўляюцца не яны, а празаічныя творы пісьменніка, эсэ і творчы метад, якім часцей за ўсё карыстаўся Караткевіч.
Напачатку падаецца мэтазгодным разгледзіць тэарытычныя высновы эсэ як жанру і метаду літаратурнай творчасці. Спынімся на прыкладах выкарыстання гэтага метаду ў рускай і замежных літаратурах. Разгледзім агульныя заканамернасці, магчыма высветлім хто ў каго з аўтараў вучыўся ці лічыў настаўнікам. Прааналізуем з якіх фактараў складаецца вызначэнне прыналежнасці аўтарскага тэксту да жанру эсэ.
Эсэістычны метад пісьма зарадзіўся ў XVI стагоддзі. Але з цягам часу яго выкарыстанне ў літаратуры, а сёння асабліва ў журналістыцы стала распаўсюджаным. Чым характэрны метад, якія рысы з’ядноўваюць і якія адрозніваюць ад іншых метадаў творчай дзейнасці – паспрабуем разабрацца са шматлікімі вызначэннямі і даследаваннямі гэтага феномену.
У другой, эмпірычнай частцы працы стаіць задача разгледзіць выкарыстанне метаду эсэ ў прозе Уладзіміра Караткевіча. Гэта адзін з самых яскравых, вядомых і прызнаных беларускіх пісьменнікаў мінулага стагоддзя. Для разгляду мы возьмем некалькі эсэ і нарысаў аўтара. Трэба адзначыць, что колькасць напісанага беларускім пісьменнікам з дапамогай эсэістычнага метаду шматлікая, будзем імкнуцца спыніцца на асноўных момантах, якія сталі характэрнымі і паўтараліся ў іншых творах аўтара.
Падаецца слушным прааналізаваць жанравую прыналежнасць некаторых твораў пісьменніка, разгледзіць агульныя рысы ў творах.
Па тэме даследвання існуе нямала манаграфій, публікацый ў навуковых часопісах і зборніках навуковых прац. Сярод іх трэба адзначыць шмат публікацый кандыдата філалагічных навук П.П.Жаўняровіча, В.К. Шынкарэнка, шмат тэарэтычнага матэрыялу ў прафесара Б.В.Стральцова. Для першай часткі працы...
Творчы шлях Уладзіміра Караткевіча яркі, насычаны, непаўторны. Яго талент праявіўся бадай ва ўсіх літаратурных жанрах. Прызнанне і сусветную вядомасць прынеслі аўтару, зразумела, гістарычныя раманы. Але тэмай нашага даследавання з’яўляюцца не яны, а празаічныя творы пісьменніка, эсэ і творчы метад, якім часцей за ўсё карыстаўся Караткевіч.
Напачатку падаецца мэтазгодным разгледзіць тэарытычныя высновы эсэ як жанру і метаду літаратурнай творчасці. Спынімся на прыкладах выкарыстання гэтага метаду ў рускай і замежных літаратурах. Разгледзім агульныя заканамернасці, магчыма высветлім хто ў каго з аўтараў вучыўся ці лічыў настаўнікам. Прааналізуем з якіх фактараў складаецца вызначэнне прыналежнасці аўтарскага тэксту да жанру эсэ.
Эсэістычны метад пісьма зарадзіўся ў XVI стагоддзі. Але з цягам часу яго выкарыстанне ў літаратуры, а сёння асабліва ў журналістыцы стала распаўсюджаным. Чым характэрны метад, якія рысы з’ядноўваюць і якія адрозніваюць ад іншых метадаў творчай дзейнасці – паспрабуем разабрацца са шматлікімі вызначэннямі і даследаваннямі гэтага феномену.
У другой, эмпірычнай частцы працы стаіць задача разгледзіць выкарыстанне метаду эсэ ў прозе Уладзіміра Караткевіча. Гэта адзін з самых яскравых, вядомых і прызнаных беларускіх пісьменнікаў мінулага стагоддзя. Для разгляду мы возьмем некалькі эсэ і нарысаў аўтара. Трэба адзначыць, что колькасць напісанага беларускім пісьменнікам з дапамогай эсэістычнага метаду шматлікая, будзем імкнуцца спыніцца на асноўных момантах, якія сталі характэрнымі і паўтараліся ў іншых творах аўтара.
Падаецца слушным прааналізаваць жанравую прыналежнасць некаторых твораў пісьменніка, разгледзіць агульныя рысы ў творах.
Па тэме даследвання існуе нямала манаграфій, публікацый ў навуковых часопісах і зборніках навуковых прац. Сярод іх трэба адзначыць шмат публікацый кандыдата філалагічных навук П.П.Жаўняровіча, В.К. Шынкарэнка, шмат тэарэтычнага матэрыялу ў прафесара Б.В.Стральцова. Для першай часткі працы...
Заключенне
Перад намі стаяла няпростая задача прааналізаваць творчы метад вядомага беларускага пісьменніка Ўладзіміра Караткевіча. Мы паспрабавалі, прааналізаваўны тэарэтычную літаратуру, якая разлядвае эсэ як не толькі як жанр, але і як творчы метад многіх знакамітых аўтараў свету.
Мы прыйшлі да наступных высноў:
Эсэ – гэта жанр, які непасрэдна блізкі да навуковай, публіцыстычнай і мастацкай літаратуры, аднак не належыць не да адной з іх.
Жанр эсэ не прэтэндуе на навуковасць. Але абавязкова прэтэндуе на арыгінальнасць, непаўторны погляд на аб’ект, прэтэндуючы на ўніверсальнасць.
Эсэ мае наджанравую прыроду і не падпадае пад строга акрэсленае вызначэнне.
Асоба аўтара з’яўляецца адным з галоўных структураабразуючых фактараў эсэ як жанра.
Эсэістычны метад пачынае праяўляцца ў літаратуры з XVI стагоддзя. Сёння з’яўляецца адным з вядучых і запатрабаваных аўтарскіх метадаў.
Эсэ актуалізуе самарэфлексію, інтэрпрэтацыю і праблематызацыю.
Эсэ Уладзіміра Караткевіча, узятыя намі для разгляду, падцвярджаюць, што жанр і метад выказвання твораў з’яўляюцца эсэістычнымі – тут прысутнічаюць аўтарскае “я”, спроба весці гутарку з чытачом, размоўныя выразы, багата выкарыстоўваюцца тропы. Аўтар закранае шэраг актуальных пытанняў і тэм, што набліжае яго эсэ да публіцыстыкі і журналістыкі.
Усе без выключэння творы пісьменніка вызначаюцца духоўнай узнёсласцю, глыбінёй думкі, аўтарскай пазіцыяй, персанальным зваротам да чытача. Аўтарскаму стылю характэрна ўжыванне гістарызмаў, гутарковага стылю мовы, ужыванне аднасастаўных сказаў, пісьменнік часта выкарыстоўвае параўнанні, градацыю, анафару.
Перад намі стаяла няпростая задача прааналізаваць творчы метад вядомага беларускага пісьменніка Ўладзіміра Караткевіча. Мы паспрабавалі, прааналізаваўны тэарэтычную літаратуру, якая разлядвае эсэ як не толькі як жанр, але і як творчы метад многіх знакамітых аўтараў свету.
Мы прыйшлі да наступных высноў:
Эсэ – гэта жанр, які непасрэдна блізкі да навуковай, публіцыстычнай і мастацкай літаратуры, аднак не належыць не да адной з іх.
Жанр эсэ не прэтэндуе на навуковасць. Але абавязкова прэтэндуе на арыгінальнасць, непаўторны погляд на аб’ект, прэтэндуючы на ўніверсальнасць.
Эсэ мае наджанравую прыроду і не падпадае пад строга акрэсленае вызначэнне.
Асоба аўтара з’яўляецца адным з галоўных структураабразуючых фактараў эсэ як жанра.
Эсэістычны метад пачынае праяўляцца ў літаратуры з XVI стагоддзя. Сёння з’яўляецца адным з вядучых і запатрабаваных аўтарскіх метадаў.
Эсэ актуалізуе самарэфлексію, інтэрпрэтацыю і праблематызацыю.
Эсэ Уладзіміра Караткевіча, узятыя намі для разгляду, падцвярджаюць, што жанр і метад выказвання твораў з’яўляюцца эсэістычнымі – тут прысутнічаюць аўтарскае “я”, спроба весці гутарку з чытачом, размоўныя выразы, багата выкарыстоўваюцца тропы. Аўтар закранае шэраг актуальных пытанняў і тэм, што набліжае яго эсэ да публіцыстыкі і журналістыкі.
Усе без выключэння творы пісьменніка вызначаюцца духоўнай узнёсласцю, глыбінёй думкі, аўтарскай пазіцыяй, персанальным зваротам да чытача. Аўтарскаму стылю характэрна ўжыванне гістарызмаў, гутарковага стылю мовы, ужыванне аднасастаўных сказаў, пісьменнік часта выкарыстоўвае параўнанні, градацыю, анафару.
После офорления заказа Вам будут доступны содержание, введение, список литературы*
*- если автор дал согласие и выложил это описание.