Вобраз дарогі у жывапісе, літаратуры.

УВОДЗІНЫ

Вобраз дарогі з'яўляецца базавым, фундаментальным для шматлікіх чалавечых культур. Дарога - гэта літаратурна-мастацкі вобраз. Дарога-гэта крыніца пераменаў, жыцці і дапамога ў цяжкую хвіліну.
Дарога так ці інакш знаёмая ўсім, гэтая вечная музыка дарогі-манатоннае гіпнатычнае калыханне, лёгкая, хуткая змена панарамы за акном і тое салодкае пачуццё бязважкасці і непазбежнасці, з якой назаўсёды пакідаеш кожную вярсту, стой яна пасярод дзівоснага пейзажу або змрочнага прапашчага месца.
Вобраз дарогі у літаратуры і мастастве прадстаўлены ў разнастайных значэннях. Гэта разнастайнасць паняцці дарогі дапамагае глыбей усвядоміць і зразумець веліч тварэння мастакой, іх погляд на жыццё і навакольнае грамадства, на ўзаемадзеянне чалавека і прыроды.
Замалёўкі, звязаныя з успрыманнем дарогі, часта нясуць у сабе ідэйную накіраванасць ўсяго твора або асобна ўзятага выявы.
З улікам, усяго вышэйадзначанага, магчыма гаварыць пра актуальнасць тэмы нашай курсавой работы. Мэтай даследавання курсавой работы з'яўляецца: вывучэнне асаблівасцей вобраза дарогі.
. У суадносінах з мэтай фармулююцца і задачы курсавой работы:
- разгледзяць вобраз дарогі у мастацкай літаратуры;
- прааналізаваць вобраз дарогі у выяуленчым мастацстве;
- адзначыць асаблівасці вобраза дарогі у фальклоры.
Такім чынам, аб’ектам даследавання стау образ дарогі. Прадметам даследавання з’яўляюцца асаблівасці адлюстравання вобраза дарогі.
Метады, выкарыстаныя пры напісанні курсавой работы: метад аналітычнага даследвання; дыдуктыўны метад; метад аналогіі;параўнальны метад; метад дыалектычнага пазнання і сістэмны падыход.

ЗАКЛЮЧЭННЕ

Абагульняючы вышэйсказаная, трэба адзначыць, што стаўленне да выявы дарогі дваістае: станоўчае і адмоўнае, выратавальнае і пагібельная. Многае залежыць ад выбару: дарога - гэта пошук самога сябе, сваёй сутнасці. Таксама прысутнічае дарога як адзін з сімвалаў нацыянальнага жыцця.
Вобраз дарогі у славянскай культурнай карціне свету прадстаўлены наступнымі сэнсамі: 1) жыццё - дарога, збытная небяспекамі і спакусамі; 2) лёс чалавека - абраная дарога; 3) дарога - цяжкае выпрабаванне, якое патрабуе напругі ўнутраных сіл, розуму і прадбачлівасці; 4) дарога - выпрабаванне дружбы, вернасці, таварыствы; 5) пройдзеная дарога - гэта прыклад для якія ідуць следам; 6) дарога - прастор для дзейнасці; 7) дарога - шлях да смерці, на «той свет»; 8) месным форма «пры дарозе» актуалізуе значэнне неабароненасці, неспакойна; 8) ўстойлівае спалучэнне «на вялікай дарозе» раскрывае значэнне «крадзеж», «рабаванне», якія адбываліся на вялікіх (не прасёлкавых) дарогах; 9) фразеалагічныя спалучэнні з кампанентамі «папярок дарогі» , «перайсці / перабегчы дарогу» актуалізуе значэнне «ствараць цяжкасці, не даваць магчымасць што-небудзь зрабіць і да т.п.»; 10) шлях - нешта правільнае, добрае, добрае; 11) шлях - дакладны кірунак (часта аб жыцця).
Дарога – знак прысутнасці чалавека ў свеце. Калі глядзець на нашу планету з калязямной арбіты, то, на думку вучоных, перш за ўсё сетка камунікацый будзе сігналізаваць аб наяўнасці на ёй пэўнай цывілізацыі. Матыў дарогі не толькі адзін з самых старажытных ў культуры, ён адвечны і непазбыўны, пра што сведчыць яго заўсёдная запатрабаванасць мастацствам, литаратурай і фальклорам, дзе ён набывае ёмісты сімвалічны сэнс, судакранаецца з вобласцю духоўнага, трансцэндэнтальнага.